20/01/2025

In elke editie van Buiten.Zicht laten we je kennismaken met een inspirerende persoon uit één van onze projecten. We stellen steeds maar één vraag: Wat heeft u onlangs gedaan om het platteland te versterken?

Voor deze nieuwjaarseditie spraken we met Ben Versteynen, melkveehouder (én koeknuffelaar) in Poppel, Ravels. Ben was als deelnemer betrokken bij verschillende projecten van RURANT en bereidt zich voor op een toekomst als landbouwer in een regio doorweven met natuur. 

“Met mijn vrouw Marianne baat ik een standaard, modern bedrijf met 135 koeien uit. Er is één gek dingetje: de koeien staan in België, maar de grond ligt grotendeels in Nederland, náást een natuurgebied. Omdat we op de grens liggen is het van oudsher een heel interessante gemeente voor Nederlanders om te komen wonen; 75% van de inwoners is Nederlander, en die hebben altijd een mening. Al vijftien jaar geleden stuitte ik daardoor op weerstand over het bouwen van een grote stal. In plaats van te procederen, ben ik in gesprek gegaan. Dat heeft geleid tot het verkrijgen van de vergunning, maar óók tot een goede relatie met de buren en de start van het koeknuffelen als nevenactiviteit. Ik stelde vast dat mensen geen flauw idee hebben van wat een boerderij is en hoe we voor onze dieren zorgen.

Leuk weetje: toen ik Marianne zeven jaar geleden leerde kennen was ze onbekend met melkvee, maar nu is ze voltijds boerin en verzorgt ze zelfstandig de koeknuffelsessies. 

Grensgeval

“De ligging van het bedrijf maakt dat we nu opnieuw op zoek moeten naar een genuanceerde oplossing op de volgende grote uitdaging. Het Belgische stuk grond is bestemd als landbouwgrond, maar het Nederlandse stuk ligt tegen Natura 2000-gebied. We zouden met twee middelvingers in de lucht over de beek kunnen gaan staan, maar de ingrijpende veranderingen die de negatieve invloed van landbouw op natuur moeten doen kenteren komen er toch aan. Dus ik dacht: dan kan ik beter omschakelen naar regeneratieve landbouw. In 2024 heb ik dan de opleiding ‘Boer van de toekomst’ gevolgd en daar heb ik veel van opgestoken. 

“Onder druk om in bulk te produceren heeft het landbouwsysteem de afgelopen vijftig jaar het ecosysteem verwrongen. De gaten die zijn ontstaan worden gedicht met producten uit de agro-industrie zoals medicijnen, kunstmest. Je kunt dat oplossen met natuurlijker methoden die ook nog eens veel minder geld kosten én een beter product opleveren: melk met alle vitaminen en mineralen er nog in die het lichaam echt voedt. Nu is ons voedsel leeg en daardoor worden we ziek. De industrie is gebaat bij gezonde werknemers, dat zou voor de grote systemen als overheid en industrie een goede motivatie kunnen zijn om de prijszetting te herzien.

Van paria naar partner

“Ik zie het geleerde als investering op lange termijn. Maatregelen die ik al heb genomen is de teelt van mais omgezet naar klaverrijk grasland en ik beweid mijn koeien meer. Dat geeft betere voeding, betere mestkwaliteit en klaver bindt stikstof zodat er geen kunstmest meer nodig is.

Ik maak die omschakeling voor mijn eigen bedrijf, uit eigen overtuiging, om in te kunnen spelen op de in het GLB en door Europa aankondigde maatregelen. Maar in ruimere zin zit mijn bijdrage aan het platteland erin dat ik kennis heb opgedaan en verbinding zoek met de omgeving, óók de groene partners. Vanuit die motivatie heb ik ook deelgenomen aan de projecten '101 Hectare Kruidenland', 'Omdenken' en 'ARO Koplopers'. We moeten als landbouwers niet op ons eiland blijven. We moeten oplossingen aanbrengen en weer gezien worden als partner in plaats van paria. 

“Een paar weken geleden kwam er na een sessie koeknuffelen waarin véél goede, kritische vragen werden gesteld een vrouw naar me toe die veganiste bleek te zijn. Zij was door de rondleiding en het contact met de koeien zo anders gaan denken over het melkbedrijf dat ze overweegt weer melk te gaan drinken. 

Kennismaken met Ben en de koeien? www.koeknuffel.be